Τα δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα γιατί δεν είναι δώρα

 

ΤΑ «ΔΩΡΑ» ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΚΑΙ ΠΑΣΧΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ ΑΠΟ ΔΩΡΑ ΣΕ ΕΠΙΔΟΜΑΤΑ ΜΕ ΝΟΜΟ ΑΠΟ ΤΟ 1980

Η επιμονή να αποκαλούνται «Δώρα» και «13οι μισθοί» ζημιώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους 

 Του Φρίξου Κουμαρτζή 

       Τα «Δώρα» Χριστουγέννων και Πάσχα μετονομάστηκαν σε Επιδόματα με το άρθρο 1 του νόμου 1082/80 και εκδόθηκε τον επόμενο χρόνο η πολυσέλιδη απόφαση 19040/81 που ρύθμισε τον τρόπο υπολογισμού και χορήγησης των επιδομάτων εορτών. Στην απόφαση αυτή αναφέρονται 57 φορές σαν «επιδόματα» και καμιά σαν «δώρα». Επειδή μεγάλο ποσοστό εργαζομένων, από έλλειψη ορθολογικού ατομικού και οικογενειακού προγραμματισμού ή από οικονομική αδυναμία, δεν αποταμίευαν ένα ποσό κάθε μήνα από τον μισθό τους για να καλύψουν τις αυξημένες ανάγκες τις ημερών των Χριστουγέννων και του Πάσχα, αλλά και για την κάλυψη εξόδων των διακοπών η πολιτεία θεσμοθέτησε μείωση των μισθών και ημερομισθίων στο δημόσιο και ευρύτερα δημόσιο τομέα και μέσω των συλλογικών συμβάσεων και στον ιδιωτικό τομέα κατά 17,19% και η διαφορά αυτή αποταμιεύεται από τις κρατικές υπηρεσίες και από τους εργοδότες στον ιδιωτικό τομέα για να χορηγείται αποδοχή ίση με ένα μισθό τα Χριστούγεννα, μισό το Πάσχα και αποδοχές ίσες με μισό μισθό για Επίδομα Αδείας, σύνολο αποδοχών που ισοδυναμούν με δύο μισθούς και για την ακρίβεια 2,062 μισθοί λόγω μιας προσαύξησης με δείκτη 1,04167 των Επιδομάτων Εορτών, γιατί υπολογίζονται και επί των αποδοχών του Επιδόματος αδείας

Όμως η επιμονή τέσσερις και πλέον δεκαετίες μετά την μετονομασία των «Δώρων» Χριστουγέννων και Πάσχα σε Επιδόματα να τα αποκαλούν οι περισσότεροι «Δώρα» διευκόλυνε την τρόικα ή τους θεσμούς αν προτιμάτε, να απαιτήσουν και να πετύχουν την κατάργηση τους από τον δημόσιο τομέα και από τους συνταξιούχους γενικά, μια και στα δύσκολα σωστό θεωρείται να σταματάμε να «δωρίζουμε».

 

Οι ίδιες οι υπηρεσίες της πολιτείας τα αποκαλούν και τα αναγράφουν ακόμη και σε έγγραφα δώρα όπως το ΙΚΑ, που μετά μάλιστα την κατάργηση των καρτελών για την επικόλληση των ασφαλιστικών εισφορών, τα γνωστά ένσημα ή πούλια όπως τα αποκαλούσαμε, στις μηχανογραφημένες καταστάσεις που χορηγούν πλέον στους εργαζόμενους εξακολουθούν να αναγράφουν τα Επιδόματα Εορτών «Δώρα».

«Δώρα τα αποκαλούν, σαν Άγιοι Βασίληδες, πρωθυπουργοί, αρχηγοί της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αρχηγοί κομμάτων, αλλά και υπουργοί, υφυπουργοί, και βουλευτές όλων σχεδόν των πολιτικών κομμάτων και τώρα πάλι «δώρα» σαν «πρόσθετες» αποδοχές με την μορφή 13ου και 14ου μισθού. 

 Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις και ειδικά οι τριτοβάθμιες δεν βλέπουμε να ενοχλούνται ιδιαίτερα από την πρακτική αυτή και ακούμε και διαβάζουμε σε πανό και πλακάτ τους την προάσπιση των «Δώρων».

Καιρός οι εκπρόσωποι των εργαζομένων να ζητήσουν, και μάλιστα επίμονα, να εφαρμοστεί ο νόμος 1082/80, μια και οι ίδιοι ασφαλώς δεν θεωρούν δώρα τα επιδόματα που η παροχή τους προέρχονται από περικοπές των βασικών αποδοχών τους.

Οι μισθοί βάσει του νόμου 1082/80 είναι δώδεκα και τα επιδόματα τρία, Χριστουγέννων, Πάσχα και Αδείας. Κάθε άλλη ονομασία όπως Δώρα,13οι και 14οι μισθοί θεωρούνται χάρισμα στους εργαζομένους ενώ αποτελούν μέρος των κανονικών τους αποδοχών.

 

 

Ι.  ΘΕΣΗ  ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ

 

      Η Ιερά Μονή Κρουσταλλένιας βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Οροπεδίου Λασυθίου, κοντά στο χωριό  Άγιος Κωνσταντίνος, στη διασταύρωση  του επαρχιακού δρόμου που οδηγεί στα χωριά της πέρα ρίζας (του τέως Δήμου Ψυχρού), συνδέεται δε με αμαξιτό δρόμο με τις πόλεις Αγίου Νικολάου και Ηρακλείου, από τις οποίες απέχει αντίστοιχα 41 και 62 χιλιόμετρα.  Είναι κτισμένη σε μια χαμηλή έξαρση του εδάφους (υψομ. 856 και 20μ. πάνω από την επιφάνεια του κάμπου), η οποία βρίσκεται στη δεξιά όχθη του χειμάρρου ”Χαβγά” και αποτελεί συνέχεια του παρακείμενου λόφου της «Κεφάλας»  υψομ. 947.  Η έξαρση στην οποία είναι κτισμένη η Μονή έχει επίμηκες σχήμα με κατεύθυνση τον μεγάλο άξονα από Β προς Ν με ομαλές πλευρές εκτός από τη βορεινή που είναι απότομη και κρημνώδης.  Ο λοφίσκος της Κρουσταλλένιας είναι κατάφυτος από πρίνους , ασφεντάμους και άλλα φυτά. Λόγω δε της δεσπόζουσας θέσης του προσφέρει θαυμάσια θέα τόσο προς τον Ξερόκαμπο (ανατολικό τμήμα του Οροπεδίου Λασυθίου, όσο και προς το υπόλοιπο τμήμα του Λασυθιώτικού κάμπου.

     Τα κτίσματα της μονής αναπτύσσονται σε 4 επίπεδα και σε ολόκληρη σχεδόν την επιφάνεια του λοφίσκου εκτάσεως 6.909 τ.μ. και περιβάλλουσας περίμετρου 312 μ.  Λόγω της περιορισμένης έκτασης και της ιδιομορφίας του χώρου η διάταξη των κτισμάτων δεν ακολουθεί τη συνηθισμένη μοναστηριακή αρχιτεκτονική.  Το Καθολικό (ο ναός της Μονής) βρίσκεται στην ΒΑ γωνία του συγκροτήματος στο πιο ψηλό σημείο του λοφίσκου αντί του κέντρου, όπως συνήθως συμβαίνει.  Η πύλη και κεντρική είσοδος της Μονής βρίσκεται στο μέσον της ανατολικής πλευράς, στη βάση του λοφίσκου. Πίσω από την πύλη διαμορφώνεται ένας ελεύθερος χώρος σαν μικρή αυλή, που συνεχίζει σαν δρόμος μεταξύ 1^ου και 2^ου επιπέδου, παρακάμπτει το «αγιοχάρακο» και καταλήγει στον αύλιο χώρο της Μονής μεταξύ 2^ου και 3^ου επιπέδου.  Από τη δεξιά πλευρά της παραπάνω αυλής ξεκινά μια φαρδιά τσιμεντένια σκάλα, η οποία, αφού διασχίσει την νοητική πλευρά του λοφίσκου, καταλήγει στον περίβολο της εκκλησίας (4^ο επίπεδο).   Από την ΝΔ πλευρά του λοφίσκου, αριστερά όπως ανεβαίνουμε την σκάλα, έχουν ανεγερθεί το 1959 δύο στενόμακρα κτίρια στο 1^ο και 2^ο επίπεδο με κατεύθυνση ΝΔ προς ΒΑ.    ΦΩΤΟ ΑΓΙΟΧΑΡΑΚΟ 

     Στο κτίριο του πρώτου επιπέδου, ημιυπόγειο λόγω κλίσεως του εδάφους, βρίσκονται ο στάβλος , οι αχυρώνες, το φουρνόσπιτο και το καζάνι της Μονής.  Σ΄ εκείνο του δευτέρου διώροφο στεγάζονται στο μεν ισόγειο η Τράπεζα, η κουζίνα, αποθήκες και ένα μικρό διαμέρισμα - κελί, στο δε όροφο το Ηγουμενείο και το γραφείο της Μονής καθώς και τρία μικρά διαμερίσματα - κατοικίες μοναχών.

     Στο τρίτο επίπεδο και προς την δυτική πλευρά του συγκροτήματος βρίσκονται τα μόνα παλιά κτίσματα της Μονής (χρονολογούνται από το τέλος του περασμένου αιώνα), στα οποία στεγαζόταν παλαιότερα:

 * Το Ηγουμενείο που κτίστηκε, σύμφωνα με επιγραφή που υπάρχει στο υπέρθυρο, το 1890.

* Το Επισκοπείο (Δεσποτικό), αίθουσα, στην οποία δεχότανε επισκέπτες του ο Επίσκοπος Πέτρας, όταν διέμενε στην Μονή κατά την διάρκεια της επισκοπικής περιοδείας (αλλά και παραθερισμού του) στο Οροπέδιο Λασυθίου τον μήνα Αύγουστο κάθε χρόνο.

* Ο Ξενώνας (το παλατάκι) που κτίστηκε μέσα σε ένα μήνα, όπως αναφέρει η παράδοση, για να φιλοξενηθεί ο Αρμοστής Κρήτης Πρίγκιπας Γεώργιος κατά την επίσκεψη του στο Οροπέδιο Λασυθίου την εποχή εκείνη.   ΦΩΤΟ ΠΑΛΑΤΑΚΙ

*   Διάφορα κελιά μοναχών κλπ.

Τα κτίσματα αυτά, εκτός από του Επισκοπείου που στεγάζει σήμερα την Βιβλιοθήκη της Μονής, χρησιμοποιούνται σαν αποθήκες.       

     Στην ανατολική πλευρά του ιδίου επιπέδου βρίσκεται το διαμέρισμα Bergman, η ύπαρξη και η ιστορία του οποίου παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον, ώστε να μας απασχολήσει κάπως εκτενέστερα.  Πρόκειται για το ισόγειο διαμέρισμα επιφάνειας 120 τ.μ. περίπου, το οποίο κτίστηκε στις αρχές της 10ετίας του 1970 από τον κ. Bergman, Σουηδό  διπλωμάτη, που υπηρετούσε στην Αθήνα, ήταν αδελφός του γνωστού σκηνοθέτη του κινηματογράφου.  Η κ. Bergman συνέβαινε να είναι εγγονή του Κωστή Αδοσίδη Πασά, πρώτου Διοικητού (Νομάρχου) της Διοικήσεως Λασυθίου (1868 - 1871) και αργότερα Γενικού Διοικητή Κρήτης.  Κάποτε το ζεύγος Bergman επισκέφτηκε το Νομό Λασυθίου, για να γνωρίσει το τόπο που διοίκησε και αγάπησε ο παππούς της κυρίας  Bergman και φιλοξενήθηκε για λίγες μέρες στην Κρουσταλλένια.  Οι Bergman γοητευμένοι από την ομορφιά του Μοναστηριού και του Οροπεδίου Λασυθίου εξέφρασαν την επιθυμία να αποκτήσουν μια μικρή παραθεριστική κατοικία στο Οροπέδιο. Με την έγκριση του τότε Επισκόπου έκτισαν στον περίβολο της Μονής με δικές τους δαπάνες και χωρίς δικαίωμα ιδιοκτησίας το διαμέρισμα που υπάρχει και σήμερα. Ασφαλώς πρόκειται για σπάνια περίπτωση στα μοναστικά χρονικά συγκατοίκησης μοναχών με λαϊκούς, αλλόδοξους μάλιστα.

     Στο ψηλότερο σημείο του λοφίσκου, τέταρτο επίπεδο των εγκαταστάσεων, όπως είδαμε, βρίσκεται η εκκλησία της Μονής που είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Παναγίας (εορτή 15 Αυγούστου).   Πρόκειται για μονόκλιτο καμαροσκέπαστο ναό, εξωτερικών διαστάσεων 16,30χ 5,80χ5,20 (εσωτ. ύψος) με οξύκορφη καμάρα, η οποία διακόπτεται από δύο τοξωτές νευρώσεις που εξέχουν από την επιφάνεια του θόλου και στηρίζεται σε λιθόγλυπτους γεισίποδες,  οι οποίοι κατά την παράδοση προέρχονται από τον πρώτο ναό.  Η κυρία είσοδος του ναού βρίσκεται στο μέσο περίπου της νότιας πλευράς, στην οποία ανοίγεται επίσης μια βοηθητική είσοδος του ιερού.  Η θύρα της κεντρικής εισόδου έχει λίθινο οριζόντιο υπέρθυρο, το οποίο ανακουφίζει μικρή οξύκορφη αψίδα με λιθόγλυπτο διάκοσμο. Στο υπέρθυρο υπάρχει σκαλισμένη εκατέρωθεν ανάγλυφου σταυρού η επιγραφή:

 

“Σωτηρίω                                                                                        έτη

18 Μαΐου                                                                                        Δεκάτη 62

ΔΙ ΕΞΟΔΩΝ ΚΑΛΛΙΝΙ-                                                                   ΕΠΙ ΗΓΟΥΜΕΝΙΑΣ

ΚΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ                                                                    ΑΝΘΙΜΟΥ

 

Στην ίδια πλευρά, λίγο αριστερότερα από την θύρα της κεντρικής εισόδου υψώνεται ένα μικρό μονόλοβο καμπαναριό.

     Εσωτερικά ο ναός δεν έχει τοιχογραφίες. Μόνο πρόσφατα με δαπάνη του Ηγουμένου Μελετίου Αγγελάκη έχει αγιογραφηθεί η πλατυτέρα στο ημιθόλιο του Ιερού Βήματος από τον αγιογράφο Αντ. Ξυδάκη (1992).  Ο ναός κοσμείται από ένα αρίστης τέχνης ξυλόγλυπτο τέμπλο, που όπως δείχνει η τεχνοτροπία του, είναι έργο καλλιτέχνη - ξυλογλύπτη του περασμένου αιώνα, από το Μέσα Λασύθι.   Οι εικόνες του τέμπλου χρονολογούνται από τον περασμένο αιώνα και είναι:   ΦΩΤΟ  ΤΕΜΠΛΟ    ΣΕΛ. 2 ΑΝΑΤΟΛΗ

    * Το Δεσποτικό. Σ΄ αυτήν ο Χριστός παρουσιάζεται ολόσωμος, ένθρονος με στολή αρχιερέως. Η εικόνα φέρει την επιγραφή: Μνήσθητι Κύριε του Δούλου σου Διονυσίου Σακελλαρίου, Ιερομονάχου γονέων και αδελφών. ΑΩΟΕ. Χειρ. Ιωάννου Ζωγραφάκη*.

    * Το θεομητρικό. Η Θεοτόκος εικονογραφείται ολόσωμη βασίλισσα ένθρονος, κρατώντας το Θείο Βρέφος στην αριστερή πλευρά. Η εικόνα φέρει την υπογραφή: